BÖLÜM 1: EĞİTİM ALANINDA YAŞANAN TEMEL DEĞİŞİMLER

1.8 TEKNOLOJİDEKİ YENİ GELİŞMELER VE ÇEVRİMİÇİ ÖĞRENME

Yükseköğretim kurumlarında görev yapan eğitmenler, günümüzde aşağıdaki mücadele alanlarıyla karşı karşıyadır:

  • Günümüz toplumunda gereksinim duyulan bilgi ve becerileri geliştirmeye yardımcı olacak şekillerde öğretim yapabilmek;
  • Mevcudu giderek artan kalabalık sınıflar ile başa çıkmak;
  • Giderek artan çeşitlilikteki öğrenci profiline uygun öğretim yöntemleri geliştirmek;
  • Farklı iletim biçimleri ile başa çıkmak.

Buna rağmen, yükseköğretim kurumlarında çalışan öğretim elemanları, genellikle, öğretim, pedagoji veya öğrenme alanında yapılan araştırmalar konusunda ya hiç eğitimli değildir ya da çok sınırlı bir eğitim almışlardır. İlk ve ortaöğretim kurumlarında görev yapan birçok öğretmen dahi, hızla değişen teknolojilerle başa çıkmak konusunda yeterli eğitime sahip değildir. Hiçbir pilotun eğitim almadan modern bir jet uçurmasını beklemeyiz; ancak ne yazık ki, öğretmenlerden ve eğitmenlerden beklediğimiz tam olarak da böyle bir şeydir.

Dolayısıyla bu kitap, son 50 yıl içerisinde öğrenme, öğretim ve eğitimde teknoloji kullanımı üzerine gerçekleştirilmiş olan araştırmalara dayalı olarak, ilk, orta ve yükseköğretim kurumlarının sahip olduğu temel değerlere paralel bir biçimde öğretim ve en iyi teknoloji kullanımının nasıl olacağına ilişkin kararları almaya yönelik bir çerçeve sunmaya amaçlamaktadır.

Bir sonraki bölüm, tüm zamanların en önemli sorusuna yanıt aramaktadır: Dijital çağda nasıl bir öğretmen istiyorsunuz?

Etkinlik 1.8 Bölüm 1’den çıkarımlar

Aşağıdaki alana, bu bölümden çıkardığınız en az beş sonucu yazınız. Çıkarımlarınızı benimkilerle karşılaştırmak için buraya tıklayınız.

Anahtar Noktalar

  1. Bir yandan bilginin oluşturulması ve yayılması amacına hizmet eden, aynı zamanda öğrencileri bilgi tabanlı bir toplumda var olmak ve çalışmak için hazırlayan becerilerin geliştirilmesi ve aktarılmasına yardımcı olacak öğretim yöntemlerinin kullanılması gerekmektedir.
  2. Öğrenci sayıları arttıkça bilgi aktarımına daha fazla önem verilmiş, sorgulama, araştırma, fikirleri keşfetme, alternatif görüşleri sunma ve eleştirel veya özgün düşünmeyi geliştirme becerileri geri plana atılmış ve dolayısıyla öğretim gerilemiştir. Halbuki bu beceriler, bilgi tabanlı bir toplumda yaşamlarını devam ettirmeleri için öğrencilerin en çok gereksinim duyacağı becerilerdir.
  3. Öğrenci profilinin çeşitliliği, kurumların karşı karşıya kaldığı önemli bir zorluktur. Öğrencilere daha fazla destek sağlayan öğretim yöntemlerine ağırlık verilmesini, öğrenmenin daha çok bireyselleştirilmesini ve eğitim verme biçimlerinin daha esnek hale getirilmesini gerektirir.
  4. Çevrimiçi öğrenme bir süreçtir. Her eğitmenin ve her kurumun karar vermesi gereken şudur: Benim dersim veya programım bu öğretim sürecinin hangi noktasında yer almalıdır?
  5. Her gün daha fazla akademik içerik ücretsiz olarak erişime açıldıkça, öğrencilerin kurumlarından beklentileri de içerik aktarımının ötesinde öğrenme deneyimlerinin desteklenmesi olacaktır. Bu da, konu alan uzmanlığından çok öğretim becerilerine odaklanılmasını gerektirecektir.
  6. Hem öğretim üyeleri hem de öğretmen ve eğitmenler farklı teknolojilere değer biçmek ve bu teknolojilerin hem kendileri hem de öğrencileri için anlamlı bir biçimde nasıl ve ne zaman kullanılacağına karar verebilmek için güçlü bir çerçeveye ihtiyaç duymaktadırlar.

Lisans

 Creative Commons Atıf 4.0 Uluslararası Lisans için ikon

Dijital Çağda Öğretim Copyright © by A.W. (Tony) Bates is licensed under a Creative Commons Atıf 4.0 Uluslararası Lisans, except where otherwise noted.

Bu Kitabı Paylaş

Geri bildirim / Hatalar

Yorumlar kapalıdır.