12.1 BİR SÜPER KAHRAMAN MISINIZ?

Kitabın bu noktasında, bütün bunların çok fazla olduğunu düşünüyor olabilirsiniz. Özellikle de tek tutkusu uzmanı olduğu disiplin olan ve önceliği de araştırma yoluyla o alandaki bilgi sınırlarını genişletmek olan bir akademisyenseniz, bu çok normal… Öğretim alanında uzman olup alışkın olduğunuz öğretim modelini kökünden değiştirecek zamanı zaten nereden bulacaksınız?

Böyle düşünüyorsanız, yalnız değilsiniz. Martha Cleveland-Innes (2012) şöyle diyor:

Üniversitede görev yapan öğretim üyelerinin hem makul ve güncel bir konu alanı uzmanı olmalarını, verimli bir araştırma programına sahip olmalarını ve aktif olarak derse girmelerini HEM DE dört dörtlük bir çevrimiçi eğitmen olmalarını beklemek hiç gerçekçi bir yaklaşım değildir. Akademideki en büyük yalan, öğretim üyelerinin sahip oldukları rolün, getirdiği faydaların ve sorumlulukların, öğretim-araştırma-hizmet sacayağı etrafında şekillenen ve dengeli görünen etkinliklerden oluştuğudur (Atkinson, 2001). Üniversitenin türüne göre küçük farklılıklar gösterse de, en çok değer verilen ve ödüllendirilen etkinlik araştırmadır. Bu gerçek bir yana, “…sınıf içi öğretim ve ders materyalleri giderek daha karmaşık ve çok yönlü hale gelerek öğretim üyelerini yerine getirmeleri gereken yepyeni görevlerle başbaşa bırakmıştır … dahası bu yeni görevler eski görevlerin yerine geçmekten ziyade onların üzerine eklenmiş ve öğretim üyelerinin iş yükünü daha da arttırmıştır.” (Rhoades, 2000, s. 38). Bu gerçeği açıklığa kavuşturmanın ve eğitim-öğretim alanında yaşanan değişikliklerin öğretim üyelerinin rolleri içerisinde nasıl bütünleştirileceğini (veya bütünleştirilip bütünleştirilemeyeceğini) düşünmenin zamanı gelmiştir.

Bu bölümün konusu, dijital çağ içerisinde eğitim ve öğretimde yaşanan değişikliklerin öğretim üyelerinin, öğretim elemanlarının veya öğretmenlerin rollerine nasıl yansıtılacağı ile ilgilidir. Siz bir istisna olsanız bile bütün öğretmenlerin süper kahramanlar olmalarını beklemek gerçekçi değil, ancak içinde yaşadığımız dijital çağda tüm öğretmenlerin yeterli ve donanımlı profesyoneller olmalarını beklemek gerçekçi olacaktır.

İyi haber şu: Eğer bu kitaptaki bütün bölümleri okuduysanız, dijital çağda yeterli ve donanımlı bir profesyonel olmak için ihtiyacınız olan şeyi yapmışsınız ve bu konuda meslektaşlarınızın yüzde 99’unun önüne geçmişsiniz demektir. En azından onlar da kitabı okuyana kadar… Aynı zamanda, görev yaptığınız kurumun ve üst düzey yöneticilerin de bu yolculuğunuzda size yardımcı olabileceği çok fazla şey var. İşte bu bölümün odak noktası da bu..

Kaynakça

Atkinson, M.P. (2001) ‘The scholarship of teaching and learning: reconceptualizing scholarship and transforming the academy’ Social Forces, Vol. 79, No. 4 (pp. 1217-1229).

Cleveland-Innes, M. (2012) ‘Teaching in an online community of inquiry: student, faculty, and institutional adjustment in the new higher education’, in Akyol, Z. & Garrison, R.D. (Eds.) Educational communities of inquiry: theoretical framework, research and practice, (pp. 389-400).  Hershey, PA: IGI Global.

Rhoades, G. (2000) ‘The changing role of faculty’ in Losco, J. and Fife, B. (eds.) Higher Education in Transition: the challenges of the new millennium Westport CT: Bergin and Garvey.