5.1 KISA TARİHÇE

KAÇD terimi, Kanada’daki Manitoba Üniversitesi tarafından verilen bir ders için ilk defa 2008 senesinde kullanılmıştır. George Siemens, Stephen Downes ve Dave Cormier tarafından tasarlanan bu kredisiz dersin adı, Bağlantıcılık ve Bağlayıcı Bilgi (CK08) idi. Dersi üniversiteye kayıtlı olan ve öğrenim ücreti ödeyen 27 öğrenci aldı. Ancak ders, aynı zamanda ücretsiz olarak çevrimiçi de verilmekteydi. Eğitmenleri de şaşırtarak, dersin ücretsiz kısmına 2.200 öğrenci kaydoldu. Downes bu dersi ve bunu takip eden benzer dersleri, tasarımları nedeniyle Bağlantıcı KAÇD veya kısaca bKAÇD olarak sınıflandırdı  (Downes, 2012).

2011 yılının güz döneminde, Stanford Üniversitesi’nden iki bilgisayar bilimleri profesörü ‘Yapay Zekaya Giriş’ konusunda bir KAÇD başlattılar. Sebastian Thrun ve Peter Norvig’in dersine 160.000’in üzerinde kişi kaydoldu. Bunun hemen ardından, Standford öğretim üyelerinden Andrew Ng ve Daphne Koller tarafından yine bilgisayar bilimleri alanında iki KAÇD daha açıldı. Daha sonra Thrun Udacity’i, Ng ve Koller de Coursera’yı kurdular. Bu oluşumlar, kendileri için özel olarak geliştirdikleri yazılımları kullanarak kitlesel düzeyde katılımın mümkün olduğu bir öğretim platformu sağlayan, kar amacı gütmeyen kuruluşlardı. Udacity ve Coursera, önde gelen diğer üniversitelerle ortaklıklar kurdular. Ortaklıkta yer almak isteyen üniversiteler, belli bir ücret karşılığında kendi KAÇD’lerini bu platformlar üzerinde sunabiliyorlardı. Son dönemde yönünü değiştiren Udacity, artık daha çok mesleki ve kurumsal eğitim pazarına yönelmiş durumdadır.

Massachusettes Teknoloji Enstitüsü (MIT) ve Harvard Üniversitesi’nin Mart 2012’de KAÇD’ler için oluşturduğu edX isimli açık kaynak kodlu platform, çevrimiçi kayıt ve öğretim amaçlı da kullanılmaktadır. edX de önde gelen üniversitelerle işbirliği başlatmış, ancak üniversitelerden derslerini bu platform üzerinde sunmaları için herhangi bir ücret talep etmemiştir. Yalnızca, edX’e ortak olmak isteyen kurumlar ortaklık için belli bir ücret ödemek durumundadırlar. KAÇD’ler için başka platformlar da geliştirilmiştir: İngiltere’nin Açık Üniversitesi’nin geliştirdiği  FutureLearn gibi… Bu platformlar üzerinde verilen KAÇD’lerin büyük çoğunluğu temelde ders anlatım videoları ve bilgisayarlı değerlendirme testlerine dayalı olduğundan, Downes bunları Bağlantıcı KAÇD’lerden ayırmış ve Genişletilmiş KAÇD ya da kısaca gKAÇD olarak sınıflandırmıştır.

Mart 2015 tarihi itibariyle, dünya üzerinde 4.000’den fazla KAÇD bulunmakta olup bunların 1.000’i Avrupa’daki kuruluşlar tarafından verilen KAÇD’lerdir.

Kaynakça

Downes, S. (2012) Massively Open Online Courses are here to stay, Stephen’s Web, July 20.