BÖLÜM 4: ÇEVRİMİÇİ ÖĞRENME ORTAMLARINDA ÖĞRETİM YÖNTEMLERİ
Bölümün Amacı
Bu bölümü bitirdiğinizde:
- Çevrimiçi öğrenme ve öğretim tasarımına ilişkin temel yaklaşımları tanımlayabilecek,
- Her bir modeli, dijital çağda öğretim temelinde çözümleyip değerlendirebilecek,
- Hangi modelin veya modellerin kendi öğretim stilinize uygun olduğuna karar verebilecek, ve
- Seçtiğiniz modeli kendi öğretim tasarımınızda temel olarak kullanabileceksiniz.
BÖLÜMDE YER ALAN KONULAR
- Senaryo E: Tarihsel düşünceyi geliştirme
- 4.1 Çevrimiçi öğrenme ve öğretme yöntemleri
- 4.2 Şişe yeni, ama içindeki şarap eski: sınıf tipi çevrimiçi öğrenme
- 4.3 ATGUD (ADDIE) modeli
- 4.4 Çevrimiçi iş birliğine dayalı öğrenme
- 4.5 Yeterlik temelli öğrenme
- 4.6 Uygulama toplulukları
- Senaryo F: ETEC 522: e-Öğrenme Maceraları
- 4.7 ‘Çevik’ Tasarım: öğrenme için esnek tasarım modelleri
- 4.8 Tasarım modelleriyle ilgili karar verme
Bu bölümde ayrıca aşağıdaki etkinlikler yer almaktadır:
- Etkinlik 4.2 Sınıf modelinin çevrimiçi ortama taşınması
- Etkinlik 4.3 ATGUD (ADDIE) modelinin kullanımı
- Etkinlik 4.4 Çevrimiçi iş birliğine dayalı öğrenme modellerinin değerlendirilmesi
- Etkinlik 4.5 Yeterlik temelli öğrenmeye ilişkin düşünceler
- Etkinlik 4.6 Uygulama topluluklarıyla çalışmak
- Etkinlik 4.7 Çevik tasarımda risk alma
- Etkinlik 4.8 Seçim yapma
Önemli Noktalar
- Geleneksel sınıf öğretimi (özellikle de enformasyon aktarımına dayalı ders anlatımları) başka bir çağ için tasarlanmıştır. Ders anlatımları bugüne kadar bizlere iyi hizmet etmişse de, farklı yöntemleri kullanmamız gereken farklı bir çağda yaşıyoruz.
- Yaşadığımız temel dönüşümde odak noktası, içeriğin ezberlenmesinden çok becerilere ve özellikle bilgi yönetimine kaymıştır. Dijital çağın gerektirdiği becerilerin geliştirilmesine yönelik öğrenim ve öğretime özel tasarım modellerine ihtiyacımız vardır.
- Tüm durumlara uygun tek bir ‘en iyi’ tasarım modeli yoktur. Tasarım modelinin seçiminde, modelin uygulanacağı ortamın dikkate alınması gerekir. Bununla birlikte, dijital çağın gerektirdiği bilgi ve becerilerin geliştirilmesinde bazı tasarım modelleri daha etkilidir. Benim en çok deneyimlediğim durumlarda, ölçütlerime en iyi yanıt veren modeller çevrimiçi iş birliğine dayalı öğrenme, deneysel öğrenme ve çevik tasarım olmuştur.
- Tasarım modelleri, genellikle belli bir öğretim biçimine bağımlı değildir. Çoğu durumda, çevrimiçi ortamda da sınıfta olduğu kadar etkilidirler.
- Gittikçe belirsizleşen, dengesizleşen ve karmaşıklaşan dünyada, esnek ve çevik tasarım modellerine ihtiyacımız vardır.
Geri bildirim / Hatalar